fbpx

Awareness - door Anthony de Mello - Mijn Favoriete Spirituele Boek

Elke keer als ik het boek Awareness lees, gebeurt er iets magisch. En daarom heb ik dit boek al een keer of acht gelezen en geluisterd in de afgelopen jaren.

Dit boek Awareness door Anthony de Mello is voor mij het meest belangrijke boek tot nu toe in mijn leven op spiritueel gebied, en daarom zal het ook het eerste boek zijn dat ik wil behandelen op dit kanaal.

Het is ook het boek dat ik altijd aanraad aan mensen als ze me vragen om aanbevelingen voor boeken. En speciaal daarom wil ik drie exemplaren weggeven aan het einde van deze video. Om een van die exemplaren te winnen bekijk deze video van begin tot het einde.

Ik zal alle highlights uit het boek bespreken en hopelijk kan ik in deze video een beetje de magie meegeven die ik zelf ervaar als ik dit boek lees.

Ik kwam met dit boek in aanraking via een Tim Ferriss podcast, waarbij hij dit boek een aanrader vond. Het leest makkelijk weg, maar om eerlijk te bekennen, is het niet echt logisch opgebouwd.

Het boek heeft 58 kleine hoofdstukken, en is een samenvatting van een seminar dat hij gaf over het onderwerp awareness, in het Nederlands ook wel bewustzijn.

De verschillende onderwerpen in het boek lopen door elkaar heen.

Wat ik heb gedaan is 5 hoofdthema’s uit het boek gehaald. Dit zijn de volgende thema’s.

  • Wie ben ik?
  • Labels
  • Realiteit
  • Wat is liefde
  • Bewustzijn

Dit zullen dan de onderwerpen zijn die verder één voor één zal toelichten. Het heeft me letterlijk dagen gekost om deze video te maken en samen te stellen voor jou, dus als je dat waardeert geef deze video dan een like, en abonneer je op dit kanaal om jouw vibratie te verhogen.

Ik maak de video’s op dit kanaal om ons gezamenlijke bewustzijn te vergroten, omdat ik denk dat we op een kruispunt zijn aangekomen waarbij dit bijdraagt om op een optimale collectieve tijdlijn te komen. Deel deze video’s met anderen om ook je steentje bij te dragen.

Met dat gezegd hebbende, let’s go! We duiken direct in het eerste thema.

WIE BEN IK?

Een van de meest belangrijke vragen in dit leven is. Wie ben ik?

Of beter: wat is ik?

Mensen proberen alles te begrijpen in deze wereld, maar deze vraag “wie ben ik” blijft voor veel mensen onbeantwoord.

Het is ook geen makkelijke vraag.

Ik weet nog goed wanneer ik voor het eerst bewust hierover ging nadenken, na het luisteren van dit boek Awareness. Het was November 2019. En ik reed van Boulder naar Santa Barbara in de VS. Een trip van 17 uur in mijn eentje met de auto, die ik in 3 dagen deed.

Alsof ik geraakt was door onweer toen ik ontdekte dat er een verschil was tussen ik en mij.

Ik maakte er nog een Instagram post over destijds. Die foto doet me altijd denken aan dat moment dat ik zoiets had van whaa.. Mind blown.

Wie ben ik. Of wat is ik…

Het is een moeilijke vraag.

Het is makkelijker om jezelf af te vragen. Wat is ik niet.

Ben ik mijn gedachten? Nee, gedachten komen en gaan. Ik ben niet mijn gedachten.

Ben ik mijn lichaam? Elke 7 jaar is elke cel in ons lichaam veranderd. Cellen komen en gaan. Maar ik blijf constant. Dus ben ik mijn lichaam? Nee, blijkbaar niet.

Ik ben iets anders en meer dan mijn lichaam.

Ben ik mijn naam? Wanneer jij je naam veranderd, veranderd ik dan mee? Nee.

Dus ik is niet mijn naam.

Is ik mijn nationaliteit, mijn beroep, is ik vader van drie kinderen?

En zo kunnen we nog wel even doorgaan, want dit is het allemaal niet.

Dit zijn allemaal labels die we onszelf opplakken en waar onze ik in slaaptoestand zichzelf mee identificeert.

Wat constant veranderd is mij.

Je kunt jouw lichaam zien als mij, je kunt je naam, je nationaliteit, je beroep zijn als mij.

Ik is de lucht, de observeerder. Mij zijn de wolken.

Ik observeert mij.

Maar kan ik weten wat ik is.

Kan het mes zichzelf snijden. Kan het oog zichzelf zien. Kan de ik zichzelf kennen.

Het loshalen van ik en mij was een van de grootste inzichten toen ik dit boek voor het eerst luisterde. Mijn ayuasca ceremonie waarbij ik op mijn lichaam (dus op mij) kon neerkijken viel ineens op z’n plek. Het zijn twee gescheiden dingen.

Het kan best pijnlijk zijn wanneer je er voor de eerste keer achter komt dat hetgeen dat jij “ik” noemt, slechts een ophoping is van al je ervaringen, je conditionering en je programmering.

En dat dit eigenlijk niet de realiteit van ik is.

Ik is zoveel meer dan dat. Ik is tijdloos, grenzeloos en leeft in meerdere dimensies tegelijkertijd.

Door de ik te kort te doen en alleen te identificeren met labels uit de derde dimensie ontstaat een hoop onvrede.

Als ik X / Y / Z heb, dan kan / mag ik gelukkig zijn is een thema dat door mijn leven als een rode draad loopt. Altijd kijken naar de toekomst. Hoe ik iets kan manifesteren dat ik wil, en zolang het er niet geef ik mezelf het plezier om me rot te voelen.

Dat is een never ending valkuil waar ik heel mijn leven in ben gestapt, en nog steeds geregeld in stap.

LABELS

Wat je niet wilt doen is personaliseren wat er met je gebeurt.

De reden dat je aan het lijden bent aan een depressie en dat je angst hebt is omdat je jezelf identificeert met de gebeurtenissen. Jij zegt “ik ben depressief”.

Of bv. ik ben een loser. Ik kan niet eens dit. Of ik krijg niet eens dat gedaan.

Maar dat is niet waar. Jij bent geen loser of depressief.

Je kunt zeggen. Ik ervaar depressieve gevoelens.

Maar ik ben depressief kan niet. Jij bent namelijk niet jouw depressie.

Je bent ook niet gelukkig.

Geluk, Blijheid, Depressie, Angst zijn als wolken.

Sommige zijn grijs, zwart, wit, groot, klein. Jij bent de lucht, en observeert de wolken.

Jij bent niet de wolken.

We plaatsen trouwens veel te veel druk op onszelf.

Of in ieder geval, ik doe dat. Misschien jij niet.

Maar de dingen die ik tegen mezelf zeg, zou ik nooit tegen iemand anders zeggen.

Ik kwam er na een sessie met mijn spiritueel leraar achter dat ik heel sterke grenzen heb voor hoe ik andere mensen mijn humeur laat beïnvloeden. Bijna nihill. Mensen kunnen heel veel tegen mij zeggen, en het raakt me echt nauwelijks.

Maar die grenzen heb ik niet voor mezelf. Voor mijn eigen inner critic.

Ik ben keihard voor mezelf.

Ik plak mezelf allerlei labels op. Ik observeer op zo’n moment niet, ik oordeel. En wanneer je oordeelt kun je niet begrijpen. Het zit in een concept. In een container. Er zit een label op.

En bewustzijn stopt op zo’n moment. En dit gebeurt niet alleen op de negatieve manier…

Ohhh nee, ook op de positieve. Wil je weten hoe?

Stel, iemand komt naar je toe en zegt dat je een leuk shirt aan hebt, of een leuke jurk of broek.

Wat gebeurt er?

Je voelt je direct goed..

Waarvoor? Voor een shirt of een jurk?

Is ik jou shirt of jurk? Identificeer je je daarmee?

Een druk op de knop - iemand zegt iets positiefs - en je bent blij. Maar het gevaar is dat als er een andere knop wordt ingedrukt en iemand zegt iets negatiefs, dat je down bent.

Up, down, up, down.

Wat vind je daarvan?

Vind je het leuk om in een mentale gevangenis te leven? Vind je het leuk dat iemand anders controle heeft over je? Als je toelaat dat mensen jou een goed gevoel geven omdat ze je OK vinden, bereid je er maar op voor dat je je rot voelt als ze je niet OK vinden.

Zolang jij je leven leeft om andermans verwachtingspatroon te vervullen ben je niet vrij.

En als je jezelf observeert dan zul je zien wat voor een rol dit speelt in je leven.

De waarheid is. Je bent niet OK. En je bent ook niet NIET OK.

Jij bent jij.

Dit ontdekken kan je leven compleet veranderen.

Weet je wat er gebeurt als je je aan je labels gaat hechten, als je jezelf ermee gaat identificeren.

Als het labels zijn die je identificeert als positief dan wil je daaraan vasthouden.

Vervolgens ben je bang dat het wellicht uit je handen valt, dat je dat label verliest, als je niet genoeg meer verdient, of als je niet in shape bent, of ouder wordt en grijs begint te worden en rimpels krijgt, en daar begint het lijden.

Omdat je niet meer succesvol bent.

Wie bepaalt wat succes is? De maatschappij. Maar het enige wat de maatschappij doet, is de maatschappij ziek houden.

En des te eerder je dit doorhebt, des te beter het is.

Wie jij een succes noemt, zou ik losers kunnen noemen.

De mensen op tv.

Verslaafd aan aandacht, drugs, en al dat soort dingen.

Ze zijn constant gespannen en angstig.

En weet je hoe dat komt? Ze identificeren zich met labels. Ze identificeren de “ik” met hun geld, of hun baan.

En dat noem je een succesvol mens?

Het is op z’n hoogst een succesvolle mij. Maar ook dat valt te betwisten.

De mij is over het algemeen egoistisch, lomp en kinderachtig.

Identificeren met labels is kinderachtig en idioot.

Een verhaal dat Anthony de Mello verteld om dit te illustreren welke mij het meest is bijgebleven is het volgende:

“Toen ze de grens tussen Rusland en Finland aan het vast stellen waren was er een boer die precies op de grens woonde. Hij moest kiezen tussen de twee landen.

Na een lange tijd denken, heeft hij gezegd dat hij bij Finland wilde horen, maar wilde de Russische officials niet beledigen.

De Russische officials kwamen langs en vroegen waarom hij voor Finland gekozen had.

De boer antwoordde: “Ik heb altijd in Rusland willen wonen, maar op mijn leeftijd denk ik niet dat ik nog een Russische winter zou overleven.”

Rusland en Finland zijn alleen woorden, concepten, maar we nemen het allemaal zo emotioneel. We identificeren ons ermee.

Al het lijden komt voor uit de identificatie met het label.

Lijden betekent dat je niet in contact bent met de waarheid. En de waarheid is de realiteit.

REALITEIT

Realiteit is dingen zien zoals ze zijn, niet zoals jij bent.

Iedereen heeft zijn eigen perceptie van de realiteit. Die perceptie wordt gevormd door onze oordelen, emoties, conditionering, al dat soort dingen.

Om de realiteit te zien hoeven we niks te doen. We hoeven niks te leren.

Wat we moeten doen is onleren. We moeten luisteren.

Luister jij, zoals de meeste mensen doen, om bevestiging te krijgen van wat je al denkt?

Of luister je om iets nieuws te horen. Hier zit een ENORM verschil tussen.

Anthony heeft het altijd over wakker worden. WAKE UP.

Waarmee hij bedoelt, dat je de identificatie met labels moet laten vallen en de realiteit wilt zien zoals hij is, niet zoals jij bent.

Makkelijker gezegd dan gedaan.

Je moet namelijk snappen dat je niet wakker wilt worden.

Je hebt veel liever alle dingen in het leven die je verteld zijn dat ze belangrijk zijn.

Het is niet makkelijk om dat op te geven. Het is niet makkelijk om die illusie te laten vallen.

Wil je echter vrij zijn? Dan is dit de manier.

Het enige dat je maar hoeft te hebben is de bereidheid om nieuwe dingen te leren. Je hebt niet meer energie nodig, meer kracht, meer intelligentie.

De kans dat je wakker wordt is direct gelinkt aan de hoeveelheid realiteit of waarheid je aankunt zonder weg te rennen.

Realiteit wil je trouwens niet verwarren met de waarheid.

De waarheid bestaat namelijk niet, niemand heeft de waarheid. Het enige wat we kunnen begrijpen is wat niet waar is.

Maar… Hoeveel kun je aan? Hoeveel van alles waar je op dit moment waarde aan hecht ben je bereid om op te geven. Hoe klaar ben je voor het onbekende?

Je eerste reactie is angst. Maar het is niet de angst voor het onbekende.

Je kunt niet bang zijn voor iets dat je niet kent. Niemand is bang voor het onbekende. Waar we echt bang voor zijn is het verlies van het bekende.

Als je de illusie laat vallen kun je leven. Relaxed leven.

Je zult niet door het leven heen rijden met je remmen ingedrukt.

Als de boogschutter schiet voor de lol, dan schiet die altijd in de roos, en heeft hij al zijn skills.

Als hij schiet voor een prijs, dan begint hij nerveus te worden.

Als hij schiet voor leven of dood wordt hij blind, ziet hij de roos dubbel en wordt hij gek.

Zijn skills zijn niet veranderd. Maar de uitkomst is.

Hij moet nu winnen, en denkt niet meer aan schieten. En door alleen te denken aan dat hij moet winnen verliest hij zijn kracht.

Is dat niet hoe de meeste mensen door het leven gaan?

Wanneer je klaar bent om je illusies te verruilen voor de realiteit, wanneer je jouw dromen kunt omruilen voor feiten. Wanneer je winnen kunt ruilen voor lol en magie. Dat is wanneer het leven zinvol wordt en betekenis krijgt.

Het is wanneer je tegen jezelf zegt.. Ben ik gek? Of is de rest gek? Dat je begint met te ontwaken, en wakker te worden. Want we zijn gek. De wereld is knettergek.

Dan.. LIEFDE

Wanneer je hetgeen dat ik je nu ga vertellen voor de eerste keer hoort kan het pijnlijk zijn…

Wakker worden is nou eenmaal pijnlijk.

Dat is hoe je leert. Mooie ervaringen maken het leven verwonderlijk. Pijnlijke ervaringen zorgen voor groei.

Maar… je bent nooit verliefd op iemand, je bent alleen verliefd op jouw bevooroordeelde gedachten en het hoopvolle idee van die persoon.

Je bent alleen verliefd op jouw perceptie van die persoon.

Je vertrouwt nooit iemand, je vertrouwt alleen jouw oordeel over die persoon.

Het enige wat moeilijk is voor mensen om te beseffen, is dat hun oordeel slecht was.

Dus in plaats daarvan zeggen ze, je hebt me laten vallen. Je bent niet te vertrouwen.

Ik dacht dat JIJ anders was. Wanneer er iets vervelends is gebeurd.

Maar in de realiteit is die persoon helemaal niet veranderd. Het is nog steeds dezelfde persoon.

Iedere keer dat je een negatief gevoel hebt over iemand, dan leef je in een illusie.

Je ziet niet de realiteit. Het is jouw perceptie.

Als jij boos bent op iemand.. Dan zeg je nooit, er is iets mis met mij, nee er is altijd iets mis met die andere persoon. Anders zou jij niet boos worden.

Het is zo makkelijk om te zeggen. Het is iemand anders z’n schuld.

Nee, hij / zij is ok. Jij bent degene die moet veranderen.

Als je emotioneel of fysiek afhankelijk bent van iemand, dan zeg je simpelweg dat jouw geluk afhankelijk is van iemand anders.

En als je dit doet, dan ben je eigenlijk aan het eisen dat mensen bijdragen aan jouw geluk.

Hoe kun je van mensen houden, als je mensen nodig hebt? Je kunt ze alleen gebruiken. Als ik jou nodig heb voor mijn geluk, dan moet ik je gebruiken, ik moet je manipuleren. Ik moet manieren vinden om jou bij mij te houden. Ik kan je niet vrij laten.

Sorry om de zeepbel stuk te maken, maar dit is niet hoe liefde werkt.

Waar liefde is zijn geen eisen, geen verwachtingen, geen afhankelijkheid.

Wat ik nu ga zeggen wordt een hersenkraker, dus alvast excuus hiervoor maar…

Stel je eens voor dat je dit zou zeggen tegen jouw partner:

Ik ben liever gelukkig dan dat ik met jou ben. Als ik de keuze zou hebben, dan zou ik geluk kiezen boven jou.

Als je dit zegt… hoe egoïstisch klinkt dat?

Voor een gemiddeld persoon klinkt dit heel egoïstisch.

Misschien als je dit zou zeggen tegen jouw partner dan zou hij of zij het volgende terugzeggen:

“Hoe kan je zo egoïstisch zijn dat je jouw geluk verkiest boven mij?

Hmmm… Sorry maar hoe kan jij zo egoïstisch zijn dat jij verwacht dat ik jou verkies boven mijn eigen geluk?

Je kunt nooit van je partner verwachten dat hij / zij jou gelukkig maakt.

Zoals ik net al zei:

Waar liefde is zijn geen eisen, geen verwachtingen, geen afhankelijkheid.

Je kunt intens genieten van het samenzijn met je partner, zonder dat je krampachtig vasthoudt.

Ik geniet niet van samenzijn met mijn vrouw. Waar ik van geniet is iets groters dan dat. Liefde is als een symphonie. Een liedje, een melodie die we samen spelen.

Maar als een van ons weg gaat, dan stopt de muziek niet. We spelen beiden verder.

Als ik iemand anders ontmoet, dan is er weer een andere melodie en die is ook mooi.

Misschien klinkt dit gek.

Maar het geeft ook veel rust en ademruimte.

De illusie van liefde is dat je verliefd wordt op een persoon.

Maar dit is niet zo.

Je wordt verliefd op jouw eigen perceptie van die persoon in je hoofd.

Waarom werd ik verliefd op mijn vrouw? Omdat ik een plaatje in mijn hoofd had, onbewust, dat deze persoon aantrekkelijk is. Dus toen ik vervolgens deze persoon in real life ontmoette, werd ik smoorverliefd. Maar of ik haar toen echt zag?

Of ik de realiteit zag?

Nee, ik ging haar pas echt zien toen ik getrouwd was. Dat is waar realiteit begint. Dat is waar liefde begint.

Het als de mensen die zo druk zijn met het plannen van hun vakantie. Maanden bezig met plannen. En als ze er dan eenmaal zijn, dan zijn ze alweer zenuwachtig bezig met de terugvlucht. Tussendoor nemen ze hier en daar een foto, die ze laten zien aan vrienden als ze thuiskomen. Plaatsen die ze nooit gezien hebben maar alleen gefotografeerd.

Is dat hoe jij liefde ervaart? Zie jij je partner, of maak je alleen foto’s?

Wat jij denkt dat liefde is, is geen liefde. Dat is verlangen.

Wat is liefde echt? Het is het zien van een persoon of situatie zoals hij echt is, niet zoals jij jezelf hebt ingebeeld dat het moet zijn. En om het vervolgens de reactie te geven die het verdient.

Je kunt nooit liefhebben wat je niet ziet. En wat zorgt ervoor dat we niet kunnen zien… Onze conditionering. Onze projecties, de labels die we onszelf en de wereld om ons heen opplakken.

Denk je dat gelukkig zijn hetzelfde is als excited zijn, of sensatie voelen?

Juist niet, dat zorgt voor de depressie.

Hoe kan ik dit volgende keer overtreffen. Hoe zorg ik ervoor dat dit blijft?

Dat is geen geluk, dat is verslaving.

Just be.

Wees liefde.

En niet die liefde uit de liedjes. Dat is het tegenovergestelde. Dat is verlangen, controle en bezitterigheid.

Liefde is iedereen vrij laten, en zelf vrij zijn. Oefen liefde aan iedereen. Heb geen vooroordeel.

Zoals de natuur dit ook doet.

De bloem kan niet zeggen. Ik geef mijn heerlijke geur alleen aan de goede mensen die dit ruiken.

Of de boom kan niet zeggen, ik geef mijn schaduw alleen aan de goede mensen.

Dat is liefde.

BEWUSTZIJN

Bewustzijn is de sleutel naar geluk.

Waarbij we teruggaan naar dezelfde staat als toen we geboren werden. Of toen we kleine kinderen waren.

Toen we het koninkrijk der leven ontdekten totdat we vergiftigd werden door de ideeën die onze maatschappij met ons had en vervolgens in ons brein geduwd heeft.

Om gelukkig te worden hoe je niks te doen.

Weet je waarom niet? Omdat je het al in je hebt.

Hoe kun je iets worden dat je al bent. Waarom ervaar je het niet gewoon?

Omdat je eerst iets moet laten vallen.

Je illusie. Je hebt niks extra’s nodig om gelukkig te zijn, je moet juist dingen laten vallen.

Iedere keer dat je niet gelukkig bent, heb je weer iets toegevoegd aan de realiteit. Het is die toevoeging die je ongelukkig maakt.

Je verandert niet als je je externe wereld verandert.

Je kunt een nieuwe baan hebben, een nieuwe partner, een nieuw huis, een nieuwe vorm van persoonlijke ontwikkeling of spiritualiteit, maar JIJ bent niet veranderd.

Je ik is niet veranderd.

Het is alsof je je handschrift veranderd door te schrijven met een andere pen.

We proberen altijd dingen te fixen.

Maar hoe kan je iets fixen dat je niet eens begrijpt?

We lijken nooit te snappen dat er niks gefixt hoeft te worden. Dingen moeten alleen begrepen worden.

Wanneer je ze begrijpt, dan zal het veranderen. Maar dit kan alleen als je observeert.

Helaas zijn veel mensen bezig met het veranderen van de wereld, en niet bezig met wakker te worden.

Alles wordt mooi als jij veranderd. Je kunt naar een prachtig landschap met zee en ondergaande zon kijken door een raam dat nat en beslagen is. Ga je vervolgens naar buiten om de zee en de zon te veranderen. Of… wacht eens even, misschien kun je het raam schoonmaken.

We zien dingen en mensen niet zoals ze zijn, we zien ze zoals wij zijn.

Hier een vier stappen plan hoe je dingen echt kunt veranderen wanneer er iets niet naar je zin gaat:

  1. Je voelt je niet goed. Stop even, en wees bewust. Kom in contact met die gevoelens die je voelt.
  2. Begrijp dat dit gevoel in jou leeft. Jouw gevoel is niet de realiteit. Het is hoogstens jouw realiteit die jij ervaart. Negatieve gevoelens zijn in jou, niet in de realiteit. Dus stop te proberen om de realiteit te veranderen. Probeer niet de zee en de zon te veranderen zoals ik net al zei. Geen enkel persoon op aarde heeft de kracht om jou ongelukkig te maken bijvoorbeeld. Jij hebt de kracht om jezelf ongelukkig te maken via de manier waarop je hiermee om gaat. Als je jouw knie tegen de tafel stoot. Is het negatieve gedachte in jou. De tafel heeft geen probleem verder. Problemen zijn er alleen maar in jouw hoofd.
  3. Identificeer de ik nooit met dat gevoel. Zeg nooit. Ik voel me ____. Laat het met rust. Observeer het. Alles is ontstaan om te vergaan. Het passeert wel weer. Je hoeft niks te doen om vrij te zijn, je moet iets laten vallen.
  4. Hoe verander je dingen? Hoe verander je jezelf? Het is niet door je omgeving aan te passen, of te verwachten dat iemand anders zichzelf aanpast. Dat is alsof je naar de dokter gaat en zegt… Ik lijd hier en hier aan. En de dokter zegt.. Ok, ik heb je symptomen gezien, weet je wat ik doe. Ik schrijf een medicijn uit voor je partner. Waarop jij zegt.. Dank je dokter, ik voel me veel beter.

Dat is waanzin. Maar dat is wat we allemaal doen. De slapende persoon voelt zich altijd beter als iemand anders zich aanpast.

Ik voel me goed omdat de wereld mij goed behandelt.

Fout. De wereld is goed, omdat ik me goed voel.

Maar dan zitten we nog steeds met de vraag. Hoe verander ik mezelf.

Het mooie nieuws is… Je hoeft niks te doen.

Des te meer je doet, des te slechter het wordt. Het enige dat je maar hoeft te doen is te begrijpen.

En terwijl bewustzijn groeit, reageer je minder, en doe je meer.

Je zult meer nee zeggen tegen mensen. Je zult meer gaan zoals jij dat wilt.

Want het maakt allemaal niet uit.

Als jij je minder en minder identificeert met “ik” zal je je beter voelen met alles en iedereen. Weet je waarom? Omdat je niet langer bang bent dat iemand je pijn doet of iemand je niet leuk vindt. Je hebt niet langer de behoefte om jezelf anders voor te doen dan je bent. Kun je je voorstellen wat een zalig gevoel als je geen indruk meer hoeft te maken?

En als je in vol bewustzijn de realiteit kunt zien.

Dat je steeds minder en minder dingen gefixeerd hebt in je hoofd. Dat alles nieuw is, elke keer weer. Dat is realiteit. En het is hier voor jou om te ervaren.

De kleine vis zwemt in de oceaan en zegt… “Sorry, ik ben op zoek naar de zee."
“Hoe moet ik daar komen?”

Raar toch? Als je je ogen open doet en ziet, dan begrijp je het.

Nog wat laatste woorden voordat we deze video gaan afsluiten.

Jij en ik zijn getraind om niet tevreden te zijn met onszelf.

Dat is waarom mensen zo moe zijn.

Altijd maar doorgaan, grinden en hustlen, meer en meer inzet. Maar er is altijd dat conflict in onszelf. Omdat we geen begrip hebben. We begrijpen niet.

We zien niet de realiteit, en identificeren de ik met onze labels.

We voelen negativiteit door slechte labels, en voelen ook negativiteit door de “goede” labels omdat we die in stand willen houden.

Wat je wilt doen is deze labels laten vallen. Want ze vormen een belemmering. En dat zorgt voor blokkades. Haal je die belemmering weg dan kun je realiteit ervaren.

Als het oog onbelemmerd zicht heeft, kan het zien.

Als het oor onbelemmerd is, dan is het resultaat horen.

Als de neus onbelemmerd is, dan is het resultaat ruiken.

Als de mond onbelemmerd is, dan is het resultaat proeven.

Als de geest onbelemmerd is, dan is het resultaat wijsheid.

Wijsheid ontstaat als je de belemmeringen weghaalt, in de vorm van concepten en conditionering die ons heel ons leven gevoed is.

Attentie, goedkeuring zijn als drugs voor onze geest.

Dit is wat onze maatschappij ons heeft gegeven vanaf het moment dat we geboren zijn.

Een mooie definitie van een wakker persoon is: een persoon die niet langer meegaat met de eentonige beat van onze maatschappij. Iemand die danst op de melodie die het leven hen biedt.

De kans dat je wakker wordt is direct gelinkt aan de hoeveelheid realiteit of waarheid die je aankunt zonder weg te rennen. Hetgeen je kent op te geven voor het onbekende.

Door bewust nieuwe tijdlijnen te openen.

Het leven is voor de gokker. En ik realiseer me dat dit niet per se klinkt als een veilig advies.

Maar hetgeen de meeste mensen een veilig leven noemen is geen leven. De fout die mensen maken is dat leven voor hen betekent, ons lichaam in leven houden.

Maar hoe ik het zie is dat ons leven in een flits voorbij is. En we vergooien die flits.

We verspillen het. Met onze angst, onze zorgen en onze lasten.

Ben jij klaar om te leven?

Laat het me weten in de reacties hieronder. Laat me weten wat het grootste inzicht is geweest uit deze video, en win één van de drie Awareness boeken die ik weg geef.

Schrijf jezelf tevens in op mijn nieuwsbrief via magick.nl want ik zal de winnaars bekend maken via e-mail.

En wanneer je dit doet krijg direct toegang tot de meditatie die ik zelf al 5 jaar doe, die mij altijd de volgende beste stap in mijn leven laat zien.

Dank voor je aandacht, like en subscribe om je vibratie met elke video weer verder te verhogen en ik zie je in de volgende video.

Een van de meest belangrijke vragen in dit leven is. Wie ben ik?

Of beter: wat is ik?

Mensen proberen alles te begrijpen in deze wereld, maar deze vraag “wie ben ik” blijft voor veel mensen onbeantwoord.

Het is ook geen makkelijke vraag.

Ik weet nog goed wanneer ik voor het eerst bewust hierover ging nadenken, na het luisteren van dit boek Awareness. Het was November 2019. En ik reed van Boulder naar Santa Barbara in de VS. Een trip van 17 uur in mijn eentje met de auto, die ik in 3 dagen deed.

Alsof ik geraakt was door onweer toen ik ontdekte dat er een verschil was tussen ik en mij.

Ik maakte er nog een Instagram post over destijds. Die foto doet me altijd denken aan dat moment dat ik zoiets had van whaa.. Mind blown.

Wie ben ik. Of wat is ik…

Het is een moeilijke vraag.

Het is makkelijker om jezelf af te vragen. Wat is ik niet.

Ben ik mijn gedachten? Nee, gedachten komen en gaan. Ik ben niet mijn gedachten.

Ben ik mijn lichaam? Elke 7 jaar is elke cel in ons lichaam veranderd. Cellen komen en gaan. Maar ik blijf constant. Dus ben ik mijn lichaam? Nee, blijkbaar niet.

Ik ben iets anders en meer dan mijn lichaam.

Ben ik mijn naam? Wanneer jij je naam veranderd, veranderd ik dan mee? Nee.

Dus ik is niet mijn naam.

Is ik mijn nationaliteit, mijn beroep, is ik vader van drie kinderen?

En zo kunnen we nog wel even doorgaan, want dit is het allemaal niet.

Dit zijn allemaal labels die we onszelf opplakken en waar onze ik in slaaptoestand zichzelf mee identificeert.

Wat constant veranderd is mij.

Je kunt jouw lichaam zien als mij, je kunt je naam, je nationaliteit, je beroep zijn als mij.

Ik is de lucht, de observeerder. Mij zijn de wolken.

Ik observeert mij.

Maar kan ik weten wat ik is.

Kan het mes zichzelf snijden. Kan het oog zichzelf zien. Kan de ik zichzelf kennen.

Het loshalen van ik en mij was een van de grootste inzichten toen ik dit boek voor het eerst luisterde. Mijn ayuasca ceremonie waarbij ik op mijn lichaam (dus op mij) kon neerkijken viel ineens op z’n plek. Het zijn twee gescheiden dingen.

Het kan best pijnlijk zijn wanneer je er voor de eerste keer achter komt dat hetgeen dat jij “ik” noemt, slechts een ophoping is van al je ervaringen, je conditionering en je programmering.

En dat dit eigenlijk niet de realiteit van ik is.

Ik is zoveel meer dan dat. Ik is tijdloos, grenzeloos en leeft in meerdere dimensies tegelijkertijd.

Door de ik te kort te doen en alleen te identificeren met labels uit de derde dimensie ontstaat een hoop onvrede.

Als ik X / Y / Z heb, dan kan / mag ik gelukkig zijn is een thema dat door mijn leven als een rode draad loopt. Altijd kijken naar de toekomst. Hoe ik iets kan manifesteren dat ik wil, en zolang het er niet geef ik mezelf het plezier om me rot te voelen.

Dat is een never ending valkuil waar ik heel mijn leven in ben gestapt, en nog steeds geregeld in stap.

Wie ben ik?

Labels

Wat je niet wilt doen is personaliseren wat er met je gebeurt.

De reden dat je aan het lijden bent aan een depressie en dat je angst hebt is omdat je jezelf identificeert met de gebeurtenissen. Jij zegt “ik ben depressief”.

Of bv. ik ben een loser. Ik kan niet eens dit. Of ik krijg niet eens dat gedaan.

Maar dat is niet waar. Jij bent geen loser of depressief.

Je kunt zeggen. Ik ervaar depressieve gevoelens.

Maar ik ben depressief kan niet. Jij bent namelijk niet jouw depressie.

Je bent ook niet gelukkig.

Geluk, Blijheid, Depressie, Angst zijn als wolken.

Sommige zijn grijs, zwart, wit, groot, klein. Jij bent de lucht, en observeert de wolken.

Jij bent niet de wolken.

We plaatsen trouwens veel te veel druk op onszelf.

Of in ieder geval, ik doe dat. Misschien jij niet.

Maar de dingen die ik tegen mezelf zeg, zou ik nooit tegen iemand anders zeggen.

Ik kwam er na een sessie met mijn spiritueel leraar achter dat ik heel sterke grenzen heb voor hoe ik andere mensen mijn humeur laat beïnvloeden. Bijna nihill. Mensen kunnen heel veel tegen mij zeggen, en het raakt me echt nauwelijks.

Maar die grenzen heb ik niet voor mezelf. Voor mijn eigen inner critic.

Ik ben keihard voor mezelf.

Ik plak mezelf allerlei labels op. Ik observeer op zo’n moment niet, ik oordeel. En wanneer je oordeelt kun je niet begrijpen. Het zit in een concept. In een container. Er zit een label op.

En bewustzijn stopt op zo’n moment. En dit gebeurt niet alleen op de negatieve manier…

Ohhh nee, ook op de positieve. Wil je weten hoe?

Stel, iemand komt naar je toe en zegt dat je een leuk shirt aan hebt, of een leuke jurk of broek.

Wat gebeurt er?

Je voelt je direct goed..

Waarvoor? Voor een shirt of een jurk?

Is ik jou shirt of jurk? Identificeer je je daarmee?

Een druk op de knop - iemand zegt iets positiefs - en je bent blij. Maar het gevaar is dat als er een andere knop wordt ingedrukt en iemand zegt iets negatiefs, dat je down bent.

Up, down, up, down.

Wat vind je daarvan?

Vind je het leuk om in een mentale gevangenis te leven? Vind je het leuk dat iemand anders controle heeft over je? Als je toelaat dat mensen jou een goed gevoel geven omdat ze je OK vinden, bereid je er maar op voor dat je je rot voelt als ze je niet OK vinden.

Zolang jij je leven leeft om andermans verwachtingspatroon te vervullen ben je niet vrij.

En als je jezelf observeert dan zul je zien wat voor een rol dit speelt in je leven.

De waarheid is. Je bent niet OK. En je bent ook niet NIET OK.

Jij bent jij.

Dit ontdekken kan je leven compleet veranderen.

Weet je wat er gebeurt als je je aan je labels gaat hechten, als je jezelf ermee gaat identificeren.

Als het labels zijn die je identificeert als positief dan wil je daaraan vasthouden.

Vervolgens ben je bang dat het wellicht uit je handen valt, dat je dat label verliest, als je niet genoeg meer verdient, of als je niet in shape bent, of ouder wordt en grijs begint te worden en rimpels krijgt, en daar begint het lijden.

Omdat je niet meer succesvol bent.

Wie bepaalt wat succes is? De maatschappij. Maar het enige wat de maatschappij doet, is de maatschappij ziek houden.

En des te eerder je dit doorhebt, des te beter het is.

Wie jij een succes noemt, zou ik losers kunnen noemen.

De mensen op tv.

Verslaafd aan aandacht, drugs, en al dat soort dingen.

Ze zijn constant gespannen en angstig.

En weet je hoe dat komt? Ze identificeren zich met labels. Ze identificeren de “ik” met hun geld, of hun baan.

En dat noem je een succesvol mens?

Het is op z’n hoogst een succesvolle mij. Maar ook dat valt te betwisten.

De mij is over het algemeen egoistisch, lomp en kinderachtig.

Identificeren met labels is kinderachtig en idioot.

Een verhaal dat Anthony de Mello verteld om dit te illustreren welke mij het meest is bijgebleven is het volgende:

“Toen ze de grens tussen Rusland en Finland aan het vast stellen waren was er een boer die precies op de grens woonde. Hij moest kiezen tussen de twee landen.

Na een lange tijd denken, heeft hij gezegd dat hij bij Finland wilde horen, maar wilde de Russische officials niet beledigen.

De Russische officials kwamen langs en vroegen waarom hij voor Finland gekozen had.

De boer antwoordde: “Ik heb altijd in Rusland willen wonen, maar op mijn leeftijd denk ik niet dat ik nog een Russische winter zou overleven.”

Rusland en Finland zijn alleen woorden, concepten, maar we nemen het allemaal zo emotioneel. We identificeren ons ermee.

Al het lijden komt voor uit de identificatie met het label.

Lijden betekent dat je niet in contact bent met de waarheid. En de waarheid is de realiteit.

Realiteit

Realiteit is dingen zien zoals ze zijn, niet zoals jij bent.

Iedereen heeft zijn eigen perceptie van de realiteit. Die perceptie wordt gevormd door onze oordelen, emoties, conditionering, al dat soort dingen.

Om de realiteit te zien hoeven we niks te doen. We hoeven niks te leren.

Wat we moeten doen is onleren. We moeten luisteren.

Luister jij, zoals de meeste mensen doen, om bevestiging te krijgen van wat je al denkt?

Of luister je om iets nieuws te horen. Hier zit een ENORM verschil tussen.

Anthony heeft het altijd over wakker worden. WAKE UP.

Waarmee hij bedoelt, dat je de identificatie met labels moet laten vallen en de realiteit wilt zien zoals hij is, niet zoals jij bent.

Makkelijker gezegd dan gedaan.

Je moet namelijk snappen dat je niet wakker wilt worden.

Je hebt veel liever alle dingen in het leven die je verteld zijn dat ze belangrijk zijn.

Het is niet makkelijk om dat op te geven. Het is niet makkelijk om die illusie te laten vallen.

Wil je echter vrij zijn? Dan is dit de manier.

Het enige dat je maar hoeft te hebben is de bereidheid om nieuwe dingen te leren. Je hebt niet meer energie nodig, meer kracht, meer intelligentie.

De kans dat je wakker wordt is direct gelinkt aan de hoeveelheid realiteit of waarheid je aankunt zonder weg te rennen.

Realiteit wil je trouwens niet verwarren met de waarheid.

De waarheid bestaat namelijk niet, niemand heeft de waarheid. Het enige wat we kunnen begrijpen is wat niet waar is.

Maar… Hoeveel kun je aan? Hoeveel van alles waar je op dit moment waarde aan hecht ben je bereid om op te geven. Hoe klaar ben je voor het onbekende?

Je eerste reactie is angst. Maar het is niet de angst voor het onbekende.

Je kunt niet bang zijn voor iets dat je niet kent. Niemand is bang voor het onbekende. Waar we echt bang voor zijn is het verlies van het bekende.

Als je de illusie laat vallen kun je leven. Relaxed leven.

Je zult niet door het leven heen rijden met je remmen ingedrukt.

Als de boogschutter schiet voor de lol, dan schiet die altijd in de roos, en heeft hij al zijn skills.

Als hij schiet voor een prijs, dan begint hij nerveus te worden.

Als hij schiet voor leven of dood wordt hij blind, ziet hij de roos dubbel en wordt hij gek.

Zijn skills zijn niet veranderd. Maar de uitkomst is.

Hij moet nu winnen, en denkt niet meer aan schieten. En door alleen te denken aan dat hij moet winnen verliest hij zijn kracht.

Is dat niet hoe de meeste mensen door het leven gaan?

Wanneer je klaar bent om je illusies te verruilen voor de realiteit, wanneer je jouw dromen kunt omruilen voor feiten. Wanneer je winnen kunt ruilen voor lol en magie. Dat is wanneer het leven zinvol wordt en betekenis krijgt.

Het is wanneer je tegen jezelf zegt.. Ben ik gek? Of is de rest gek? Dat je begint met te ontwaken, en wakker te worden. Want we zijn gek. De wereld is knettergek.

Liefde

Wanneer je hetgeen dat ik je nu ga vertellen voor de eerste keer hoort kan het pijnlijk zijn…

Wakker worden is nou eenmaal pijnlijk.

Dat is hoe je leert. Mooie ervaringen maken het leven verwonderlijk. Pijnlijke ervaringen zorgen voor groei.

Maar… je bent nooit verliefd op iemand, je bent alleen verliefd op jouw bevooroordeelde gedachten en het hoopvolle idee van die persoon.

Je bent alleen verliefd op jouw perceptie van die persoon.

Je vertrouwt nooit iemand, je vertrouwt alleen jouw oordeel over die persoon.

Het enige wat moeilijk is voor mensen om te beseffen, is dat hun oordeel slecht was.

Dus in plaats daarvan zeggen ze, je hebt me laten vallen. Je bent niet te vertrouwen.

Ik dacht dat JIJ anders was. Wanneer er iets vervelends is gebeurd.

Maar in de realiteit is die persoon helemaal niet veranderd. Het is nog steeds dezelfde persoon.

Iedere keer dat je een negatief gevoel hebt over iemand, dan leef je in een illusie.

Je ziet niet de realiteit. Het is jouw perceptie.

Als jij boos bent op iemand.. Dan zeg je nooit, er is iets mis met mij, nee er is altijd iets mis met die andere persoon. Anders zou jij niet boos worden.

Het is zo makkelijk om te zeggen. Het is iemand anders z’n schuld.

Nee, hij / zij is ok. Jij bent degene die moet veranderen.

Als je emotioneel of fysiek afhankelijk bent van iemand, dan zeg je simpelweg dat jouw geluk afhankelijk is van iemand anders.

En als je dit doet, dan ben je eigenlijk aan het eisen dat mensen bijdragen aan jouw geluk.

Hoe kun je van mensen houden, als je mensen nodig hebt? Je kunt ze alleen gebruiken. Als ik jou nodig heb voor mijn geluk, dan moet ik je gebruiken, ik moet je manipuleren. Ik moet manieren vinden om jou bij mij te houden. Ik kan je niet vrij laten.

Sorry om de zeepbel stuk te maken, maar dit is niet hoe liefde werkt.

Waar liefde is zijn geen eisen, geen verwachtingen, geen afhankelijkheid.

Wat ik nu ga zeggen wordt een hersenkraker, dus alvast excuus hiervoor maar…

Stel je eens voor dat je dit zou zeggen tegen jouw partner:

Ik ben liever gelukkig dan dat ik met jou ben. Als ik de keuze zou hebben, dan zou ik geluk kiezen boven jou.

Als je dit zegt… hoe egoïstisch klinkt dat?

Voor een gemiddeld persoon klinkt dit heel egoïstisch.

Misschien als je dit zou zeggen tegen jouw partner dan zou hij of zij het volgende terugzeggen:

“Hoe kan je zo egoïstisch zijn dat je jouw geluk verkiest boven mij?

Hmmm… Sorry maar hoe kan jij zo egoïstisch zijn dat jij verwacht dat ik jou verkies boven mijn eigen geluk?

Je kunt nooit van je partner verwachten dat hij / zij jou gelukkig maakt.

Zoals ik net al zei:

Waar liefde is zijn geen eisen, geen verwachtingen, geen afhankelijkheid.

Je kunt intens genieten van het samenzijn met je partner, zonder dat je krampachtig vasthoudt.

Ik geniet niet van samenzijn met mijn vrouw. Waar ik van geniet is iets groters dan dat. Liefde is als een symphonie. Een liedje, een melodie die we samen spelen.

Maar als een van ons weg gaat, dan stopt de muziek niet. We spelen beiden verder.

Als ik iemand anders ontmoet, dan is er weer een andere melodie en die is ook mooi.

Misschien klinkt dit gek.

Maar het geeft ook veel rust en ademruimte.

De illusie van liefde is dat je verliefd wordt op een persoon.

Maar dit is niet zo.

Je wordt verliefd op jouw eigen perceptie van die persoon in je hoofd.

Waarom werd ik verliefd op mijn vrouw? Omdat ik een plaatje in mijn hoofd had, onbewust, dat deze persoon aantrekkelijk is. Dus toen ik vervolgens deze persoon in real life ontmoette, werd ik smoorverliefd. Maar of ik haar toen echt zag?

Of ik de realiteit zag?

Nee, ik ging haar pas echt zien toen ik getrouwd was. Dat is waar realiteit begint. Dat is waar liefde begint.

Het als de mensen die zo druk zijn met het plannen van hun vakantie. Maanden bezig met plannen. En als ze er dan eenmaal zijn, dan zijn ze alweer zenuwachtig bezig met de terugvlucht. Tussendoor nemen ze hier en daar een foto, die ze laten zien aan vrienden als ze thuiskomen. Plaatsen die ze nooit gezien hebben maar alleen gefotografeerd.

Is dat hoe jij liefde ervaart? Zie jij je partner, of maak je alleen foto’s?

Wat jij denkt dat liefde is, is geen liefde. Dat is verlangen.

Wat is liefde echt? Het is het zien van een persoon of situatie zoals hij echt is, niet zoals jij jezelf hebt ingebeeld dat het moet zijn. En om het vervolgens de reactie te geven die het verdient.

Je kunt nooit liefhebben wat je niet ziet. En wat zorgt ervoor dat we niet kunnen zien… Onze conditionering. Onze projecties, de labels die we onszelf en de wereld om ons heen opplakken.

Denk je dat gelukkig zijn hetzelfde is als excited zijn, of sensatie voelen?

Juist niet, dat zorgt voor de depressie.

Hoe kan ik dit volgende keer overtreffen. Hoe zorg ik ervoor dat dit blijft?

Dat is geen geluk, dat is verslaving.

Just be.

Wees liefde.

En niet die liefde uit de liedjes. Dat is het tegenovergestelde. Dat is verlangen, controle en bezitterigheid.

Liefde is iedereen vrij laten, en zelf vrij zijn. Oefen liefde aan iedereen. Heb geen vooroordeel.

Zoals de natuur dit ook doet.

De bloem kan niet zeggen. Ik geef mijn heerlijke geur alleen aan de goede mensen die dit ruiken.

Of de boom kan niet zeggen, ik geef mijn schaduw alleen aan de goede mensen.

Dat is liefde.

Bewustzijn

Bewustzijn is de sleutel naar geluk.

Waarbij we teruggaan naar dezelfde staat als toen we geboren werden. Of toen we kleine kinderen waren.

Toen we het koninkrijk der leven ontdekten totdat we vergiftigd werden door de ideeën die onze maatschappij met ons had en vervolgens in ons brein geduwd heeft.

Om gelukkig te worden hoe je niks te doen.

Weet je waarom niet? Omdat je het al in je hebt.

Hoe kun je iets worden dat je al bent. Waarom ervaar je het niet gewoon?

Omdat je eerst iets moet laten vallen.

Je illusie. Je hebt niks extra’s nodig om gelukkig te zijn, je moet juist dingen laten vallen.

Iedere keer dat je niet gelukkig bent, heb je weer iets toegevoegd aan de realiteit. Het is die toevoeging die je ongelukkig maakt.

Je verandert niet als je je externe wereld verandert.

Je kunt een nieuwe baan hebben, een nieuwe partner, een nieuw huis, een nieuwe vorm van persoonlijke ontwikkeling of spiritualiteit, maar JIJ bent niet veranderd.

Je ik is niet veranderd.

Het is alsof je je handschrift veranderd door te schrijven met een andere pen.

We proberen altijd dingen te fixen.

Maar hoe kan je iets fixen dat je niet eens begrijpt?

We lijken nooit te snappen dat er niks gefixt hoeft te worden. Dingen moeten alleen begrepen worden.

Wanneer je ze begrijpt, dan zal het veranderen. Maar dit kan alleen als je observeert.

Helaas zijn veel mensen bezig met het veranderen van de wereld, en niet bezig met wakker te worden.

Alles wordt mooi als jij veranderd. Je kunt naar een prachtig landschap met zee en ondergaande zon kijken door een raam dat nat en beslagen is. Ga je vervolgens naar buiten om de zee en de zon te veranderen. Of… wacht eens even, misschien kun je het raam schoonmaken.

We zien dingen en mensen niet zoals ze zijn, we zien ze zoals wij zijn.

Hier een vier stappen plan hoe je dingen echt kunt veranderen wanneer er iets niet naar je zin gaat:

Je voelt je niet goed. Stop even, en wees bewust.

Kom in contact met die gevoelens die je voelt.

Begrijp dat dit gevoel in jou leeft. Jouw gevoel is niet de realiteit.

Het is hoogstens jouw realiteit die jij ervaart.

Negatieve gevoelens zijn in jou, niet in de realiteit.

Dus stop te proberen om de realiteit te veranderen.

Probeer niet de zee en de zon te veranderen zoals ik net al zei.

Geen enkel persoon op aarde heeft de kracht om jou ongelukkig te maken bijvoorbeeld.

Jij hebt de kracht om jezelf ongelukkig te maken via de manier waarop je hiermee om gaat.

Als je jouw knie tegen de tafel stoot. Is het negatieve gedachte in jou.

De tafel heeft geen probleem verder. Problemen zijn er alleen maar in jouw hoofd.

Identificeer de ik nooit met dat gevoel. Zeg nooit.

Ik voel me ____. Laat het met rust.

Observeer het.

Alles is ontstaan om te vergaan.

Het passeert wel weer. Je hoeft niks te doen om vrij te zijn, je moet iets laten vallen.

Hoe verander je dingen? Hoe verander je jezelf?

Het is niet door je omgeving aan te passen, of te verwachten dat iemand anders zichzelf aanpast.

Dat is alsof je naar de dokter gaat en zegt… Ik lijd hier en hier aan.

En de dokter zegt.. Ok, ik heb je symptomen gezien, weet je wat ik doe.

Ik schrijf een medicijn uit voor je partner. Waarop jij zegt.. Dank je dokter, ik voel me veel beter.

Dat is waanzin. Maar dat is wat we allemaal doen. De slapende persoon voelt zich altijd beter als iemand anders zich aanpast.

Ik voel me goed omdat de wereld mij goed behandelt.

Fout. De wereld is goed, omdat ik me goed voel.

Maar dan zitten we nog steeds met de vraag. Hoe verander ik mezelf.

Het mooie nieuws is… Je hoeft niks te doen.

Des te meer je doet, des te slechter het wordt. Het enige dat je maar hoeft te doen is te begrijpen.

En terwijl bewustzijn groeit, reageer je minder, en doe je meer.

Je zult meer nee zeggen tegen mensen. Je zult meer gaan zoals jij dat wilt.

Want het maakt allemaal niet uit.

Als jij je minder en minder identificeert met “ik” zal je je beter voelen met alles en iedereen.

Weet je waarom? Omdat je niet langer bang bent dat iemand je pijn doet of iemand je niet leuk vindt.

Je hebt niet langer de behoefte om jezelf anders voor te doen dan je bent.

Kun je je voorstellen wat een zalig gevoel als je geen indruk meer hoeft te maken?

En als je in vol bewustzijn de realiteit kunt zien.

Dat je steeds minder en minder dingen gefixeerd hebt in je hoofd.

Dat alles nieuw is, elke keer weer. Dat is realiteit. En het is hier voor jou om te ervaren.

De kleine vis zwemt in de oceaan en zegt…

“Sorry, ik ben op zoek naar de zee."

“Hoe moet ik daar komen?”

Raar toch? Als je je ogen open doet en ziet, dan begrijp je het.

Nog wat laatste woorden voordat we deze video gaan afsluiten.

Jij en ik zijn getraind om niet tevreden te zijn met onszelf.

Dat is waarom mensen zo moe zijn.

Altijd maar doorgaan, grinden en hustlen, meer en meer inzet. Maar er is altijd dat conflict in onszelf. Omdat we geen begrip hebben. We begrijpen niet.

We zien niet de realiteit, en identificeren de ik met onze labels.

We voelen negativiteit door slechte labels, en voelen ook negativiteit door de “goede” labels omdat we die in stand willen houden.

Wat je wilt doen is deze labels laten vallen.

Want ze vormen een belemmering.

En dat zorgt voor blokkades. Haal je die belemmering weg dan kun je realiteit ervaren.

Als het oog onbelemmerd zicht heeft, kan het zien.

Als het oor onbelemmerd is, dan is het resultaat horen.

Als de neus onbelemmerd is, dan is het resultaat ruiken.

Als de mond onbelemmerd is, dan is het resultaat proeven.

Als de geest onbelemmerd is, dan is het resultaat wijsheid.

Wijsheid ontstaat als je de belemmeringen weghaalt, in de vorm van concepten en conditionering die ons heel ons leven gevoed is.

Attentie, goedkeuring zijn als drugs voor onze geest.

Dit is wat onze maatschappij ons heeft gegeven vanaf het moment dat we geboren zijn.

Een mooie definitie van een wakker persoon is: een persoon die niet langer meegaat met de eentonige beat van onze maatschappij. Iemand die danst op de melodie die het leven hen biedt.

De kans dat je wakker wordt is direct gelinkt aan de hoeveelheid realiteit of waarheid die je aankunt zonder weg te rennen. Hetgeen je kent op te geven voor het onbekende.

Door bewust nieuwe tijdlijnen te openen.

Het leven is voor de gokker. En ik realiseer me dat dit niet per se klinkt als een veilig advies.

Maar hetgeen de meeste mensen een veilig leven noemen is geen leven. De fout die mensen maken is dat leven voor hen betekent, ons lichaam in leven houden.

Maar hoe ik het zie is dat ons leven in een flits voorbij is. En we vergooien die flits.

We verspillen het. Met onze angst, onze zorgen en onze lasten.

Ben jij klaar om te leven?

Laat het me weten in de reacties hieronder. Laat me weten wat het grootste inzicht is geweest uit deze video, en win één van de drie Awareness boeken die ik weg geef.

Schrijf jezelf tevens in op mijn nieuwsbrief via magick.nl want ik zal de winnaars bekend maken via e-mail.

En wanneer je dit doet krijg direct toegang tot de meditatie die ik zelf al 5 jaar doe, die mij altijd de volgende beste stap in mijn leven laat zien.

Dank voor je aandacht, like en subscribe om je vibratie met elke video weer verder te verhogen en ik zie je in de volgende video.